Παραμύθια χωρίς νόημα

Το κορίτσι σάστισε πάλι.

Τότε ο ιππότης έβγαλε τη μάσκα κι αίφνης αποκαλύφθηκε εμπρός της ο ίδιος ο Τζιμ Μόρισον!

“Τζιμ, εσύ; Μα...πώς;»

“Τότε που με εγκατέλειψες στο L.A., αποφάσισα να σκηνοθετήσω το θάνατό μου. Χώρισα την Παμ, έκοψα τα μαλλιά, έκανα μερικές πλαστικές που μου χάρισαν αιώνια νιότη και σ’ αναζήτησα... Άργησα λίγο να σε βρω –κι εσύ, βρε κοπέλα μου, ήταν ανάγκη να τα φτιάξεις με καπετάνιο;-, μα τώρα που σε εντόπισα σ’ αυτό το παράξενο μέρος, δε θα σ’ αφήσω πάλι! Λοιπόν, μ’ εμπιστεύεσαι;»

Λιωμένη πρόωρα από τις μελλοντικές της καταχρήσεις αναφώνησε:

«Ασφαλώς!»