Ε, άι σιχτίρ (Τζάμπα το όχι...)
Δε με πιάνουν τα πατριωτικά μου, αλλά έχω μια απλή απορία...:Βγάλε έξω τα οικονομικά και κοινωνιολογικά (διότι κι εμείς δεν ήμασταν άγιοι το '81 όταν μπήκαμε, ούτε γίναμε έκτοτε)...
Η Τουρκία όμως κατέχει εδώ και 31 χρόνια έδαφος χώρας που εδώ και ενάμιση χρόνο είναι και επισήμως μέλος της Ε.Ε.. Το κατέχει με μερικές χιλιάδες στρατού κι απαγορεύοντας στους Ευρωπαίους Κύπριους πολίτες να ζήσουν στα σπίτια τους, των οποίων έχουν ακόμα τους τίτλους ιδιοκτησίας.
(Και δεν αναφέρομαι καν σε δολοφονίες, σε απόκρυψη της τύχης των αγνοουμένων ή στην υπόθαλψη εγκληματιών στο κράτος-φάντασμα της βόρειας Κύπρου)
Ε, ας μου εξηγήσει κάποιος: Πώς γίνεται να μιλάμε ακόμα για ένταξη της Τουρκίας με τον τσαμπουκά, δίχως αυτή να αναγνωρίζει ένα κράτος-μέλος της κοινότητας;
Τι διάολο, τζάμπα το είπαμε το ΟΧΙ;
UPDATE: Έξω απ' τα δόντια τα λέει ο Κύπριος Οζυμάνδιας και με ευρωπαϊκούς υπαινιγμούς η Μία Ου ("3 Οκτωβρίου-ανακεφαλαίωση")...
Δε μπά να αντιδρούνε οι λαοί... οι έμποροι των εθνών τα είπανε και τα συμφωνήσανε.
Posted by
το θείο τραγί |
04 Οκτωβρίου, 2005 11:34
Thanks ttallou. Τα ξανάγραψα αν θες να περάσεις ή από μένα ή από τον Οζυμανδια...
Posted by
Beta Blank |
05 Οκτωβρίου, 2005 20:20
Πέρσι διάβασα ένα ολόκληρο βιβλίο για το σχέδιο Ανάν και το μόνο που κατάλαβα απόλυτα και μπορώ με σιγουριά να αναπαράγω είναι πως αν μπαίνεις σε μια ξεκάθαρα αρνητική διαδικασία λέγοντας "Ok, στη συνέχεια θα τα διορθώσουμε", τότε με μαθηματική ακρίβεια δε διορθώνεται τίποτα και αναγκάζεσαι στο τέλος να πεις ενοχικά ένα απόλυτως αυτονόητο "ΟΧΙ". Ειδικά όταν πρόκειται για την πάντα αδιάλλακτη Τουρκία και την πάντα κομπλεξική -ελέω ΕΟΚΑ και αποικιοκρατίας- Βρετανία.
Καμιά φορά αναρωτιέμαι τι τη θέλουμε τη διπλωματία, αφού όλο ναι λέμε...
Posted by
Ttallou |
07 Οκτωβρίου, 2005 13:16
Μα δεν έχουμε κάν διπλωματία. Δεν είναι διπλωματία αυτό. Είναι δυνατόν, να λές όλο "ναί", χωρίς να φροντίζεις να καλύψεις τα νώτα σου και να το θεωρείς αυτό διπλωματία; Οχι.
Posted by
το θείο τραγί |
07 Οκτωβρίου, 2005 19:21