« Home | AEK είμαι... » | Πουκάμισο » | Λευκωσία 1974-{1996-2001-2003-} 2005... » | Statistics [Pope is dead, baby, Pope is dead] » | Αναρχία » | Κυθρέα » | ΞΕΝΕΡΩΣΤΕ ΜΑΣ! » | Τώρα, εγώ να πάω στο φεστιβάλ κινηματογράφου; » | Η γιορτή » | «Ο Σαρκοζί δε μ’ αρέσει καθόλου, μιλά όπως το Χίτλ... » 

Δευτέρα, Νοεμβρίου 28, 2005 

Μεν τα κόφκεις τα μαλλιά σου...

[θείο τραγί, ακούει;]

Στις βόλτες μας το καλοκαίρι στην Κύπρο συχνά ακούγαμε Love fm, που εκπέμπει απευθείας από την Αθήνα. Κάποια στιγμή στο αυτοκίνητο, κι ενώ ο Love fm έπαιζε Bonnie Tyler που θα ‘δινε συναυλία στο νησί, η Μάρω θυμήθηκε έναν παραγωγό του σταθμού, τον Τάσο Τρύφωνος (Βήμα tv-magazine), που ‘ναι Κύπριος και κάποια στιγμή έφερε στην εκπομπή του κυπριακά παραδοσιακά τραγούδια και τα «μετέφραζε».

Επρόκειτο για την Κυριακού Πελαγία (Πελαγία είναι το επώνυμό της), από το χωριό Παραλίμνι της επαρχίας Αμμοχώστου, που είναι το «αηδόνι της Κύπρου», κάτι σαν την Έφη Θώδη και τα κλαρίνα της για την Αιτωλοακαρνανία ή τη Δόμνα Σαμίου σε εθνικό επίπεδο (ταιριάζουν και στην ηλικία).

Ψες λοιπόν, αφού ο ιππότης είχε δουλίτσες και δε βρεθήκαμε, έμεινα σπίτι και χάζεψα σε κάποια φάση το Γρηγόρη Αρναούτογλου, το παιδί του Βορρά. Ο Γρηγόρης είχε καλεσμένους μια ομάδα Κυπρίων χορευτών που, ντυμένοι με τις παραδοσιακές κυπριακές στολές, ήρθαν για να σπάσουν on air το ρεκόρ των 24 ποτηριών στον περίφημο «χορό του ποτηρκού». Πρόκειται για έναν από τους παραδοσιακούς χορούς του νησιού, όπου ο βρακάς Κύπριος καλείται να χορέψει στους ρυθμούς της ντόπιας λύρας έχοντας στο κεφάλι του μια στίβα από ποτήρια. Τελικά ο Γιωρκής κατάφερε όχι μόνο να σπάσει το ρεκόρ, αλλά και να μου φτιάξει διαολεμένα το κέφι. Για αντίστοιχα αποτελέσματα, παραθέτω σε mp3 το κυπριακό σουξέ της Κυριακού «Είπα σου χτενίστου λίο» με τη σχετική απόδοση στην κοινή νεοελληνική, τηρώντας έτσι και παλαιότερη σχετική υπόσχεση περί της διαλέκτου στο θείο τραγί.


Είπα σου χτενίστου λίο

Σου είπα να χτενιστείς λίγο

Τζι εν φεύκεις που το γυαλίν

Κι εσύ δε φεύγεις από τον καθρέφτη

Μα αγαπώ σε όπως είσαι

Μα σ’ αγαπάω όπως είσαι

Τζι αστειεύκω σε, πελλή

Και σε πειράζω, τρελλή!



Πα’ στα μαύρα σου τα μάτκια

Πάνω στα μαύρα σου μάτια

Μεν την βάλλεις τη χολλά

Μη τις βάζεις τις βαφές

Γιατί έχουσιν δικήν τους

Γιατί έχουν τη δικιά τους

Τζιαί η ξένη εν κολλά

Και η ξένη δεν κολλά



Μεν τα κόφκεις τα μαλλιά σου

Μην τα κόβεις τα μαλλιά σου

Άφηστα να κρεμαστούν

Άστα να κρέμονται

Τζι εν να σε καρτζελετήσω[1]

Κι εγώ θα σε βάλω αντικρυστά

Με τη μάνα του Χριστού

Με τη μάνα του Χριστού



Είπα σου να μεν πιστεύκεις

Σου είπα να μην πιστεύεις

Μεν ακούεις κανενού

Να μην ακούεις κανένα

Τζι έχω σε ζωγραφισμένη

Κι εγώ σε έχω ζωγραφισμένη

Στην καρδκιά μου τζιαί στο νου

Στην καρδιά μου και στο νου


[Αν το post έχει σουξέ, θα ακολουθήσουν τα «Ρυάλια» του Βιολάρη.]



[1] Το ρήμα «καρτζελετήσω» είναι συγγενές του καρσιλαμά, εξ’ ου και η έννοια του «αντίκρυ»







"Είπα σου" στίχοι
"Είπα σου" mp3
Κυριακού Πελαγία

:)
Ναι, εν πολλά ωραίο! "Την καρκιά μου έχεις καημένη και με τυρρανάς"...
Όσο για το δίσκο του Αλκίνοου, εδώ και χρόνια ακούω ότι ετοιμάζει δίσκο με τραγούδια της μεσαιωνικής Κύπρου...

Πολύ ωραίοι στίχοι, ποιητικοί, αλλιώτικοι..

Μεν τα κόφκεις τα μαλλιά σου

πολύ όμορφο :)

Είσαι καταπληκτική τταλού! Με βαζεις να ζητάω σιντί από τη γιαγιά Ελλάδα βραδυάτικο, αλλά χαλάλι σου! (περιμένω το Βιολάρη)

Θείο τραγί ίπταται, περιϊπταται. over!

'Οπου να 'ναι θα προσγειωθεί. over!

Δημοσίευση σχολίου

c'est moi:

  • I'm Ttallou
  • From
ttallou's blog profile