42...
Μα είναι το στόμα μου κλειστό
Και την κρατάω μέσα μου να μεγαλώνει.
ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΑΠΛΩΝΕΙ
Το φιλοθεάμον μου κενό
Σ’ ένα μονόλογο παλιό ένα μεγάλο βόδι μου πατάει τη γλώσσα.
ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΛΩΣΣΑ,
Μου είχες πει κάποια φορά
Μέσα στα λόγια τα πολλά
πως πριν κατέβουμε στη γη ήμαστε αστέρια
ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ
Τώρα μου δίνεις να πιαστώ
Και το μικρό μου εαυτό
Μέχρι την άλλη μου ζωή θα ξεπουλάω
ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΧΡΩΣΤΑΩ;
Σε ποιον τη λέξη μου να πω
Και ποιου το χέρι τρυφερά θα την κρατήσει;
Σε τίνος το όνειρο να μπω
Μια λέξη μόνο να του πω και νε το σκάσω;
ΑΧ, ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ!
Λέγαν σαν ήμουνα μικρός,
Πως είν’ ο κόσμος σκοτεινός
Μ’ από τα φώτα τα πολλά πώς έχω λιώσει;
ΕΧΩ ΠΛΗΡΩΣΕΙ.
Έδωσα χώμα και νερό μήπως σωθεί ό,τι ακριβό έχω γνωρίσει
Κι ό,τι γνήσιο έχω ζήσει.
ΕΧΩ ΞΟΦΛΗΣΕΙ.
Έχω μια λέξη για να πω
Μα είναι το στόμα μου κλειστό
Και την κρατάω μέσα μου
Να μεγαλώνει.
ΚΑΙ ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ
σ’ έναν ισόβιο τοκετό
το ‘να μου μέρος το κρυφό
και νιώθω μέσα απ’ τη βαθιά μου εγκυμοσύνη
αυτό που φτύνει η τεχνητή μας νοημοσύνη:
ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ!
[Αλκίνοος Ιωαννίδης - "Έχω μια λέξη", cd Ο δρόμος, ο χρόνος κι ο πόνος]
έχω μια απορία. Εικοσάχρονη δεν είμαι (υπήρξα- στο προηγούμενο ice age) αλλά ΑΚΟΜΑ ακούτε Αλκίνοο? Δηλαδή, ακόμα αυτό ακούει ο κόσμος? Δεν έχει βγει και τίποτε πιο καινούργιο? Χωρίς παρεξήγηση, μου αρέσει ο Αλκίνοος (έχω και το συγκεκριμένο CD) αλλά, λέω μήπως, δεν προχώρησε η μουσική από το Ο δρόμος, ο χρόνος και ο πόνος?
Posted by
Ανώνυμος |
02 Δεκεμβρίου, 2005 09:27
Έχουν βγει πολλά καινούρια και τα ακούμε.
"Αυτό όμως δε σημαίνει ότι θα κάτσω και θα αράξω".
Είναι κακό να κάνουμε αναδρομές (επιδρομές) στη μουσική του παρελθόντος;
Posted by
Ttallou |
02 Δεκεμβρίου, 2005 09:38
Καθόλου δεν είναι κακό ttallou μου! Το αντίθετο, πανηγυρίζω και εγώ και οι ναφθαλίνες μου που είμαστε ακόμα μέσα στη μόδα:))
Και για να το γιορτάσω, θα πάω με τις ναφθαλίνες μου bar hopping!
Posted by
Ανώνυμος |
02 Δεκεμβρίου, 2005 11:27